Ja, het zit er helaas al bijna weer op. Gisterenavond een rondje elanden-spotten gedaan maar helaas, ze hadden er geen zin in om ons te vermaken. Dus we moesten genoegen nemen met een schitterende zonsondergang, ook niet verkeerd!
Vandaag het vreselijke karwei van de koffers weer inpakken. Maar, anders dan veel jaren, hoefde Ron niet op zoek te gaan naar een nieuwe extra koffer, want veel is er niet gekocht, dus het ging redelijk simpel. Morgenochtend nog de laatste spullen in de laatste koffer, de anderen staan al achterin de auto.
Vandaag stond er ook nog een tripje naar de Hardangervidda op het programma, maar of we zijn inmiddels te verwend, of we hebben de verkeerde afslag genomen (het laatste is eigenlijk niet mogelijk dus het zal het eerste zijn) maar na een kilometertje of tien op een dirt road gereden te hebben en alleen maar links en recht heeel veeel bomen te hebben gezien en geen enkele open vlakte waar we misschien rendieren zouden kunnen spotten zijn we omgekeerd,
's Middags gewoon lekker gerelaxed, en straks gaan we nog even genieten van wat, volgens Noors zeggen, het meest gegeten avondeten van de Noren zelf is:
Pizza!! (geen zalm dus ;-) )
Morgen dan nog een ritje van drie uur naar Oslo om daar weer op het vliegtuig te springen naar Nederland.
Het waren twee hele mooie weken, veel moois gezien, en, verbazingwekkend genoeg, geen ene muggenbeet!!
donderdag 23 juli 2015
woensdag 22 juli 2015
woensdag 22 juli Top of the world!!
Vandaag staan er twee dingen op het programma, wel afhankelijk van het weer, de eerste dan tenminste.
Dat is namelijk een trip naar de top van de berg Gaustatoppen met de Gaustabanen ( http://www.gaustabanen.no/en/gaustabanen/going-up )
Gelukkig ziet het weer er veelbelovend uit als we, voor ons dan laat, om 8 uur wakker worden ;-)
Dus na een ontbijtje van berlinerbollen en donuts ;) gaan we richting de Gaustabanen.
We zijn helaas niet de enige op de al behoorlijk stijgende, en slingerende, weg naar het beginpunt van de trip met de Gaustabanen. Gelukkig kunnen we op een net even vlak stukje weg de voor ons rijdende nederlandse camper inhalen want we hebben het donkerbruine vermoeden dat die erg veel moeite gaat hebben met de klim en dan wil je daar niet achter zitten!
Om even kwart over elf bereiken we de parkeerplaats waar we tickets kopen en te horen krijgen dat de wachttijd al een half uur/40 minuten is.
Och, de zon schijnt, af en toe, en we "vermaken" ons met het kijken naar kinderen die echt levensgevaarlijke toeren uithalen (over hekjes langs de afgrond klimmen) terwijl de ouders het blijkbaar weinig tot niets kan schelen wat er met ze gebeurt.
We vinden de noorse ouders sowieso behoorlijk laconiek als het om de veiligheid van hun kids aankomt, hoe vaak wij ons hart wel niet vast hebben gehouden waar zij zich nergens om bekommerden zijn niet op twee handen te tellen. Maar goed, zij zijn in het land opgegroeid dus misschien scheelt dat :D
We hadden ons warme fleecevesten gelukkig weer bij ons, we hadden namelijk gelezen dat het er behoorlijk koud was, al tijdens de rit omhoog, je zit immers midden in de berg dus dat wil wel. Ook de wandelschoenen aan want ok, je komt een heel eind omhoog met de Gaustabanen maar wil je echt de top bereiken dan moet je toch nog een stukje omhoog verder.
De trip met de Gaustabanen was eigenlijk al behoorlijk spectaculair te noemen, eerst met een klein treintje/trammetje (er gaan telkens maar 8 tot 10 mensen mee) naar midden in de berg en al een beetje omhoog, En dan stap je over op de funiculare, zo'n tram/treintje tegen de wand geplakt op rails, en deze brengt je middels en echt mega steil omhoog lopende rails omhoog.
Dit stukje even gekopieerd van hun website:
Entering the mountain on a historical tramway 850m into the mountain. Deep inside the mountain, you switch to a railway. It is 1145 m long, and 39 degrees gradient. From the top station, you only got 82 m to reach the highest point! (1883 m above sea level)
De overstap is ook bizar want je moet dan dus midden in die berg een paar trappen op om bij het volgende apparaat te komen, mega koud en het water stroomt als een waterval langs muren en over de grond, dus je moet uitkijken waar je je voeten zet. En dan ga je dus eigenlijk in een soort mijnschacht van benden naar boven. De hele rit zit je je, ok ik dan, af te vragen wat er zou gebeuren als dat ding los schiet.
Boven moet je nog een stukje door een uit de rotsen gehakte gang lopen en dan kom je buiten.
HOOG!!!! en KOUD!! en DOODENG ;-) maar ook waanzinnig, en, ik ben best trots op mezelf want ik ben alle treden tot echt het allerhoogste punt opgeklommen en dat was geen nette trap maar van die fijne rotsblok treden die allemaal anders zijn :D
Tot een metertje of drie uit de kant durfden we te gaan staan voor foto's (waar anderen gewoon weer lekker hun benen over de rand lieten bengelen, en hun kids ook...)
Het was behoorlijk druk, maar volgens de anderen veeeeel rustiger dan op de Preekstoel en Bob vond dit gaver omdat het beter weer was en je dus echt heel ver kon kijken.
Het was het dus zeker waard.
Straks gaan we nog een self drive safari doen hier een klein uurtje vandaan om te zien of we nog wat elanden kunnen spotten maar daar zijn we dan zo laat van terug dat komt morgen wel op de blog.
Of er moet er eentje zijn kop door ons auto-raampje steken dan zet ik het er gelijk op ;-)
Dat is namelijk een trip naar de top van de berg Gaustatoppen met de Gaustabanen ( http://www.gaustabanen.no/en/gaustabanen/going-up )
Gelukkig ziet het weer er veelbelovend uit als we, voor ons dan laat, om 8 uur wakker worden ;-)
Dus na een ontbijtje van berlinerbollen en donuts ;) gaan we richting de Gaustabanen.
We zijn helaas niet de enige op de al behoorlijk stijgende, en slingerende, weg naar het beginpunt van de trip met de Gaustabanen. Gelukkig kunnen we op een net even vlak stukje weg de voor ons rijdende nederlandse camper inhalen want we hebben het donkerbruine vermoeden dat die erg veel moeite gaat hebben met de klim en dan wil je daar niet achter zitten!
Om even kwart over elf bereiken we de parkeerplaats waar we tickets kopen en te horen krijgen dat de wachttijd al een half uur/40 minuten is.
Och, de zon schijnt, af en toe, en we "vermaken" ons met het kijken naar kinderen die echt levensgevaarlijke toeren uithalen (over hekjes langs de afgrond klimmen) terwijl de ouders het blijkbaar weinig tot niets kan schelen wat er met ze gebeurt.
We vinden de noorse ouders sowieso behoorlijk laconiek als het om de veiligheid van hun kids aankomt, hoe vaak wij ons hart wel niet vast hebben gehouden waar zij zich nergens om bekommerden zijn niet op twee handen te tellen. Maar goed, zij zijn in het land opgegroeid dus misschien scheelt dat :D
We hadden ons warme fleecevesten gelukkig weer bij ons, we hadden namelijk gelezen dat het er behoorlijk koud was, al tijdens de rit omhoog, je zit immers midden in de berg dus dat wil wel. Ook de wandelschoenen aan want ok, je komt een heel eind omhoog met de Gaustabanen maar wil je echt de top bereiken dan moet je toch nog een stukje omhoog verder.
De trip met de Gaustabanen was eigenlijk al behoorlijk spectaculair te noemen, eerst met een klein treintje/trammetje (er gaan telkens maar 8 tot 10 mensen mee) naar midden in de berg en al een beetje omhoog, En dan stap je over op de funiculare, zo'n tram/treintje tegen de wand geplakt op rails, en deze brengt je middels en echt mega steil omhoog lopende rails omhoog.
Dit stukje even gekopieerd van hun website:
Going up
De overstap is ook bizar want je moet dan dus midden in die berg een paar trappen op om bij het volgende apparaat te komen, mega koud en het water stroomt als een waterval langs muren en over de grond, dus je moet uitkijken waar je je voeten zet. En dan ga je dus eigenlijk in een soort mijnschacht van benden naar boven. De hele rit zit je je, ok ik dan, af te vragen wat er zou gebeuren als dat ding los schiet.
Boven moet je nog een stukje door een uit de rotsen gehakte gang lopen en dan kom je buiten.
HOOG!!!! en KOUD!! en DOODENG ;-) maar ook waanzinnig, en, ik ben best trots op mezelf want ik ben alle treden tot echt het allerhoogste punt opgeklommen en dat was geen nette trap maar van die fijne rotsblok treden die allemaal anders zijn :D
Tot een metertje of drie uit de kant durfden we te gaan staan voor foto's (waar anderen gewoon weer lekker hun benen over de rand lieten bengelen, en hun kids ook...)
Het was behoorlijk druk, maar volgens de anderen veeeeel rustiger dan op de Preekstoel en Bob vond dit gaver omdat het beter weer was en je dus echt heel ver kon kijken.
Het was het dus zeker waard.
Straks gaan we nog een self drive safari doen hier een klein uurtje vandaan om te zien of we nog wat elanden kunnen spotten maar daar zijn we dan zo laat van terug dat komt morgen wel op de blog.
Of er moet er eentje zijn kop door ons auto-raampje steken dan zet ik het er gelijk op ;-)
dinsdag 21 juli 2015
Het taalkundige hoogtepunt van deze vakantie.....
...kwam, anders dan voorgaande jaren, niet van Ron maar van Max.
Na het ontbijt in de B&B gisteren werd hij staande gehouden door Sissel, de eigenaresse, die hem vroeg of hij nog naar school ging en toen Max daarop reageerde met dat hij nog een jaar naar school moest en dan nog door wilde leren vroeg ze belangstellend wat hij wilde gaan doen en hoe lang die opleiding nog zou duren.
Dus Max vertelde vol enthousiasme, wij konden in de aangrenzende ontbijtkamer het gesprek op de voet volgen, dat " he was going to study aeronautical engineering hand that that study would take four years" Waarop Sissel reageerde met een " oh my, another four years, and in Holland you already start school real early, right?"
Waarop Max met de briljante opmerking kwam "Oh no, not that early, this year, most of the days, i didn't start till half past nine...."
Het kwartje viel toen hij ons hoorde grinniken ;-)
Dinsdag 21 juli van Stavanger naar Rjukan
Vanmorgen voor de laatste keer in de ieniemienie badkamer en over dwars op het toilet (anders klem met de knietjes tegen de muur). Maar ook de laatste ochtend genieten van een heerlijk uitgebreid ontbijt!
Om even na half tien begonnen we aan de, minimaal vijf uur durende tocht naar het laatste adres in Rjukan.
Maar, eerst even naar huis gebeld want vandaag is Pa jarig!!!
De tocht ging voorspoedig, helaas weer erg regenachtig, en het landschap was wederom schitterend, wel anders dan tot nu toe dus dat was ook wel weer erg leuk.
Toen we om even vier uur Rjukan in reden werd het zowaar droog. Even wat boodschappen gedaan en toen naar Rjukan Hytteby. Het blijkt een heel kleinschalig bungalowparkje te zijn met huisje welke kopieën zijn van de oude werk-huisjes. Klein, maar ze zien er echt super leuk uit.
Na het eten nog een rondje gelopen en morgen gaan we nog een laatste berg op net treintje en funiculare, de Gaustatoppen.
maandag 20 juli 2015
maandag 20 juli de Preekstoel!!
Vandaag gingen Ron, Bobbie en Max de Preikestolen beklimmen en ik ging hem van onderaf bewonderen met eeen fjordcruise.
De weersvoorspellingen waren goed, maar helaas regende het toen de rest me dropte bij de haven van Stavanger, maar we hoopten maar gewoon allemaal dat het nog op zou klaren.
Ik zou de cruise nemen van tien uur en hij zou drie uur duren dus tegen de tijd dat ik eronder zou varen zou de rest nog met de wandeling naar boven moeten beginnen, bovendien wilde ik ook niet dat ze zo dicht bij de rand zouden gaan staan dat ik ze misschien zou kunnen zien ;-)
Nou, dat kon ik sowieso wel vergeten want zon en regen wisselden elkaar af en toen ik bij de Preekstoel aankwam hing er een grote mistwolk/regenwolk omheen dus ik was al lang blij dat ik hem enigszins kon ontwaren.
Ik ben toen maar gaan zitten duimen, en heb maar even gebukt (ja ja het brak open ;-) in de hoop dat de anderen het beter zouden treffen en niet voor niets die zware wandeling zouden hebben gedaan.
De terugtocht met de boot was met iets beter weer en tegen de tijd dat ik weer aankwam in Stavanger scheen het zonnetje, lekkere planning dus :(
Daar nog een beetje door de winkelstraatjes geslenterd en toen op mijn gemak terug naar de B&B.
Ondertussen wel steeds dmv smsjes op de hoogte gehouden van het wel en wee van de anderen wist ik dat die om even na half elf aan de klim waren begonnen, dit in een rij die in de Efteling niet zou hebben misstaan, en rond 1 uur hadden ze het plateau bereikt. Daar hebben ze een half uurtje doorgebracht en toen aan de terugtocht begonnen, en om hal vier waren ze weer beneden.
De foto's hieronder spreken verder voor zich, ben blij dat ik er niet aan begonnen ben en wat de rest ook zei, het is bizar om te zien hoe sommigen halsbrekende toeren uithalen voor een foto, met gevaar voor eigen leven.
Morgen op weg naar alweer het laatste overnachtingsadres, in Rjukan, waar we tot vrijdagmorgen blijven om nog het Hardangervidda en de Gaustatoppen te bekijken.
De weersvoorspellingen waren goed, maar helaas regende het toen de rest me dropte bij de haven van Stavanger, maar we hoopten maar gewoon allemaal dat het nog op zou klaren.
Ik zou de cruise nemen van tien uur en hij zou drie uur duren dus tegen de tijd dat ik eronder zou varen zou de rest nog met de wandeling naar boven moeten beginnen, bovendien wilde ik ook niet dat ze zo dicht bij de rand zouden gaan staan dat ik ze misschien zou kunnen zien ;-)
Nou, dat kon ik sowieso wel vergeten want zon en regen wisselden elkaar af en toen ik bij de Preekstoel aankwam hing er een grote mistwolk/regenwolk omheen dus ik was al lang blij dat ik hem enigszins kon ontwaren.
Ik ben toen maar gaan zitten duimen, en heb maar even gebukt (ja ja het brak open ;-) in de hoop dat de anderen het beter zouden treffen en niet voor niets die zware wandeling zouden hebben gedaan.
De terugtocht met de boot was met iets beter weer en tegen de tijd dat ik weer aankwam in Stavanger scheen het zonnetje, lekkere planning dus :(
Daar nog een beetje door de winkelstraatjes geslenterd en toen op mijn gemak terug naar de B&B.
Ondertussen wel steeds dmv smsjes op de hoogte gehouden van het wel en wee van de anderen wist ik dat die om even na half elf aan de klim waren begonnen, dit in een rij die in de Efteling niet zou hebben misstaan, en rond 1 uur hadden ze het plateau bereikt. Daar hebben ze een half uurtje doorgebracht en toen aan de terugtocht begonnen, en om hal vier waren ze weer beneden.
De foto's hieronder spreken verder voor zich, ben blij dat ik er niet aan begonnen ben en wat de rest ook zei, het is bizar om te zien hoe sommigen halsbrekende toeren uithalen voor een foto, met gevaar voor eigen leven.
Morgen op weg naar alweer het laatste overnachtingsadres, in Rjukan, waar we tot vrijdagmorgen blijven om nog het Hardangervidda en de Gaustatoppen te bekijken.
zondag 19 juli 2015
zondag 19 juli Stavanger
Vandaag hadden we niet echt heel veel in de planning. Anders dan in Nederland zijn hier op zondag de winkels gewoon gesloten, en gisteren hadden we Stavanger al een beetje bekeken.
Maar, op de kamer hingen foto's van een paar hele hoge rotsformaties/stenen, welke drie zwaarden die in de grond waren gestoken moesten voorstellen.
Navraag bij Sissel, de eigenaresse van de B&B die trouwens een heerlijk ontbijt had verzorgd, leerde ons dat het op maar tien minuten rijden vanaf hier was en het markeerde de plaats waar jaren geleden heftig was gevochten met de Vikingen. Jaarlijks, helaas niet net nu, is er ook een festival hier waar die gevechten worden nagespeeld, inclusief vikingschepen die aan komen varen.
Omdat het volgens de voorspellingen vanmorgen droog zou blijven zijn we na het ontbijt dan ook gelijk die kant op gegaan.
Het was inderdaad wel heel erg gaaf om te zien, die metershoge stenen zwaarden.
Daarna nog een stukje doorgereden want er zouden nog meer toeristische hoogtepunten moeten zijn, maar die zijn ons enigszins ontgaan ;-) alleen een oude begraafplaats konden we vinden, maar met maar twee stenen kruizen was dat nauwelijks een hoogtepunt te noemen ;-)
Toen naar Stavanger terug, even voor mij gekeken hoe laat morgen de fjordcruise start en even wat gegeten en proviand voor de wandelaars voor morgen ingeslagen ;-) en toen begon het, geheel volgens de voorspelling, te regenen en zijn we dus lekker terug gegaan naar de B&B waar de kids nu zitten de DS-en, Ron een middagtukkie doet, de eerste van deze vakantie, en ik de blog even bijwerk ;-)
Morgen dus voor de anderen de Preikestolen van bovenaf, en voor mij van onderaf ;)
Straks naar Skagen, volgens wederom Sissel, het beste visrestaurant van Stavanger, om eindelijk zalm te eten, wat we, op de gerookte zalm bij het ontbijt na, nog helemaal niet op hebben hier (ok, Bob wel)
En dan vroeg naar bed ;-), ontbijt is om 8 uur zodat ze op tijd aan de klim kunnen gaan beginnen.
En Moekie, wees gerust, de tocht naar boven is volgens Sissel zwaar maar niet gevaarlijk en het plateau is een vierkante kilometer geloof ik, dus ze hoeven niet in de buurt van de rand te komen ;-)
Maar, op de kamer hingen foto's van een paar hele hoge rotsformaties/stenen, welke drie zwaarden die in de grond waren gestoken moesten voorstellen.
Navraag bij Sissel, de eigenaresse van de B&B die trouwens een heerlijk ontbijt had verzorgd, leerde ons dat het op maar tien minuten rijden vanaf hier was en het markeerde de plaats waar jaren geleden heftig was gevochten met de Vikingen. Jaarlijks, helaas niet net nu, is er ook een festival hier waar die gevechten worden nagespeeld, inclusief vikingschepen die aan komen varen.
Omdat het volgens de voorspellingen vanmorgen droog zou blijven zijn we na het ontbijt dan ook gelijk die kant op gegaan.
Het was inderdaad wel heel erg gaaf om te zien, die metershoge stenen zwaarden.
Daarna nog een stukje doorgereden want er zouden nog meer toeristische hoogtepunten moeten zijn, maar die zijn ons enigszins ontgaan ;-) alleen een oude begraafplaats konden we vinden, maar met maar twee stenen kruizen was dat nauwelijks een hoogtepunt te noemen ;-)
Toen naar Stavanger terug, even voor mij gekeken hoe laat morgen de fjordcruise start en even wat gegeten en proviand voor de wandelaars voor morgen ingeslagen ;-) en toen begon het, geheel volgens de voorspelling, te regenen en zijn we dus lekker terug gegaan naar de B&B waar de kids nu zitten de DS-en, Ron een middagtukkie doet, de eerste van deze vakantie, en ik de blog even bijwerk ;-)
Morgen dus voor de anderen de Preikestolen van bovenaf, en voor mij van onderaf ;)
Straks naar Skagen, volgens wederom Sissel, het beste visrestaurant van Stavanger, om eindelijk zalm te eten, wat we, op de gerookte zalm bij het ontbijt na, nog helemaal niet op hebben hier (ok, Bob wel)
En dan vroeg naar bed ;-), ontbijt is om 8 uur zodat ze op tijd aan de klim kunnen gaan beginnen.
En Moekie, wees gerust, de tocht naar boven is volgens Sissel zwaar maar niet gevaarlijk en het plateau is een vierkante kilometer geloof ik, dus ze hoeven niet in de buurt van de rand te komen ;-)
Abonneren op:
Posts (Atom)