Ja, het zit er helaas al bijna weer op. Gisterenavond een rondje elanden-spotten gedaan maar helaas, ze hadden er geen zin in om ons te vermaken. Dus we moesten genoegen nemen met een schitterende zonsondergang, ook niet verkeerd!
Vandaag het vreselijke karwei van de koffers weer inpakken. Maar, anders dan veel jaren, hoefde Ron niet op zoek te gaan naar een nieuwe extra koffer, want veel is er niet gekocht, dus het ging redelijk simpel. Morgenochtend nog de laatste spullen in de laatste koffer, de anderen staan al achterin de auto.
Vandaag stond er ook nog een tripje naar de Hardangervidda op het programma, maar of we zijn inmiddels te verwend, of we hebben de verkeerde afslag genomen (het laatste is eigenlijk niet mogelijk dus het zal het eerste zijn) maar na een kilometertje of tien op een dirt road gereden te hebben en alleen maar links en recht heeel veeel bomen te hebben gezien en geen enkele open vlakte waar we misschien rendieren zouden kunnen spotten zijn we omgekeerd,
's Middags gewoon lekker gerelaxed, en straks gaan we nog even genieten van wat, volgens Noors zeggen, het meest gegeten avondeten van de Noren zelf is:
Pizza!! (geen zalm dus ;-) )
Morgen dan nog een ritje van drie uur naar Oslo om daar weer op het vliegtuig te springen naar Nederland.
Het waren twee hele mooie weken, veel moois gezien, en, verbazingwekkend genoeg, geen ene muggenbeet!!
donderdag 23 juli 2015
woensdag 22 juli 2015
woensdag 22 juli Top of the world!!
Vandaag staan er twee dingen op het programma, wel afhankelijk van het weer, de eerste dan tenminste.
Dat is namelijk een trip naar de top van de berg Gaustatoppen met de Gaustabanen ( http://www.gaustabanen.no/en/gaustabanen/going-up )
Gelukkig ziet het weer er veelbelovend uit als we, voor ons dan laat, om 8 uur wakker worden ;-)
Dus na een ontbijtje van berlinerbollen en donuts ;) gaan we richting de Gaustabanen.
We zijn helaas niet de enige op de al behoorlijk stijgende, en slingerende, weg naar het beginpunt van de trip met de Gaustabanen. Gelukkig kunnen we op een net even vlak stukje weg de voor ons rijdende nederlandse camper inhalen want we hebben het donkerbruine vermoeden dat die erg veel moeite gaat hebben met de klim en dan wil je daar niet achter zitten!
Om even kwart over elf bereiken we de parkeerplaats waar we tickets kopen en te horen krijgen dat de wachttijd al een half uur/40 minuten is.
Och, de zon schijnt, af en toe, en we "vermaken" ons met het kijken naar kinderen die echt levensgevaarlijke toeren uithalen (over hekjes langs de afgrond klimmen) terwijl de ouders het blijkbaar weinig tot niets kan schelen wat er met ze gebeurt.
We vinden de noorse ouders sowieso behoorlijk laconiek als het om de veiligheid van hun kids aankomt, hoe vaak wij ons hart wel niet vast hebben gehouden waar zij zich nergens om bekommerden zijn niet op twee handen te tellen. Maar goed, zij zijn in het land opgegroeid dus misschien scheelt dat :D
We hadden ons warme fleecevesten gelukkig weer bij ons, we hadden namelijk gelezen dat het er behoorlijk koud was, al tijdens de rit omhoog, je zit immers midden in de berg dus dat wil wel. Ook de wandelschoenen aan want ok, je komt een heel eind omhoog met de Gaustabanen maar wil je echt de top bereiken dan moet je toch nog een stukje omhoog verder.
De trip met de Gaustabanen was eigenlijk al behoorlijk spectaculair te noemen, eerst met een klein treintje/trammetje (er gaan telkens maar 8 tot 10 mensen mee) naar midden in de berg en al een beetje omhoog, En dan stap je over op de funiculare, zo'n tram/treintje tegen de wand geplakt op rails, en deze brengt je middels en echt mega steil omhoog lopende rails omhoog.
Dit stukje even gekopieerd van hun website:
Entering the mountain on a historical tramway 850m into the mountain. Deep inside the mountain, you switch to a railway. It is 1145 m long, and 39 degrees gradient. From the top station, you only got 82 m to reach the highest point! (1883 m above sea level)
De overstap is ook bizar want je moet dan dus midden in die berg een paar trappen op om bij het volgende apparaat te komen, mega koud en het water stroomt als een waterval langs muren en over de grond, dus je moet uitkijken waar je je voeten zet. En dan ga je dus eigenlijk in een soort mijnschacht van benden naar boven. De hele rit zit je je, ok ik dan, af te vragen wat er zou gebeuren als dat ding los schiet.
Boven moet je nog een stukje door een uit de rotsen gehakte gang lopen en dan kom je buiten.
HOOG!!!! en KOUD!! en DOODENG ;-) maar ook waanzinnig, en, ik ben best trots op mezelf want ik ben alle treden tot echt het allerhoogste punt opgeklommen en dat was geen nette trap maar van die fijne rotsblok treden die allemaal anders zijn :D
Tot een metertje of drie uit de kant durfden we te gaan staan voor foto's (waar anderen gewoon weer lekker hun benen over de rand lieten bengelen, en hun kids ook...)
Het was behoorlijk druk, maar volgens de anderen veeeeel rustiger dan op de Preekstoel en Bob vond dit gaver omdat het beter weer was en je dus echt heel ver kon kijken.
Het was het dus zeker waard.
Straks gaan we nog een self drive safari doen hier een klein uurtje vandaan om te zien of we nog wat elanden kunnen spotten maar daar zijn we dan zo laat van terug dat komt morgen wel op de blog.
Of er moet er eentje zijn kop door ons auto-raampje steken dan zet ik het er gelijk op ;-)
Dat is namelijk een trip naar de top van de berg Gaustatoppen met de Gaustabanen ( http://www.gaustabanen.no/en/gaustabanen/going-up )
Gelukkig ziet het weer er veelbelovend uit als we, voor ons dan laat, om 8 uur wakker worden ;-)
Dus na een ontbijtje van berlinerbollen en donuts ;) gaan we richting de Gaustabanen.
We zijn helaas niet de enige op de al behoorlijk stijgende, en slingerende, weg naar het beginpunt van de trip met de Gaustabanen. Gelukkig kunnen we op een net even vlak stukje weg de voor ons rijdende nederlandse camper inhalen want we hebben het donkerbruine vermoeden dat die erg veel moeite gaat hebben met de klim en dan wil je daar niet achter zitten!
Om even kwart over elf bereiken we de parkeerplaats waar we tickets kopen en te horen krijgen dat de wachttijd al een half uur/40 minuten is.
Och, de zon schijnt, af en toe, en we "vermaken" ons met het kijken naar kinderen die echt levensgevaarlijke toeren uithalen (over hekjes langs de afgrond klimmen) terwijl de ouders het blijkbaar weinig tot niets kan schelen wat er met ze gebeurt.
We vinden de noorse ouders sowieso behoorlijk laconiek als het om de veiligheid van hun kids aankomt, hoe vaak wij ons hart wel niet vast hebben gehouden waar zij zich nergens om bekommerden zijn niet op twee handen te tellen. Maar goed, zij zijn in het land opgegroeid dus misschien scheelt dat :D
We hadden ons warme fleecevesten gelukkig weer bij ons, we hadden namelijk gelezen dat het er behoorlijk koud was, al tijdens de rit omhoog, je zit immers midden in de berg dus dat wil wel. Ook de wandelschoenen aan want ok, je komt een heel eind omhoog met de Gaustabanen maar wil je echt de top bereiken dan moet je toch nog een stukje omhoog verder.
De trip met de Gaustabanen was eigenlijk al behoorlijk spectaculair te noemen, eerst met een klein treintje/trammetje (er gaan telkens maar 8 tot 10 mensen mee) naar midden in de berg en al een beetje omhoog, En dan stap je over op de funiculare, zo'n tram/treintje tegen de wand geplakt op rails, en deze brengt je middels en echt mega steil omhoog lopende rails omhoog.
Dit stukje even gekopieerd van hun website:
Going up
De overstap is ook bizar want je moet dan dus midden in die berg een paar trappen op om bij het volgende apparaat te komen, mega koud en het water stroomt als een waterval langs muren en over de grond, dus je moet uitkijken waar je je voeten zet. En dan ga je dus eigenlijk in een soort mijnschacht van benden naar boven. De hele rit zit je je, ok ik dan, af te vragen wat er zou gebeuren als dat ding los schiet.
Boven moet je nog een stukje door een uit de rotsen gehakte gang lopen en dan kom je buiten.
HOOG!!!! en KOUD!! en DOODENG ;-) maar ook waanzinnig, en, ik ben best trots op mezelf want ik ben alle treden tot echt het allerhoogste punt opgeklommen en dat was geen nette trap maar van die fijne rotsblok treden die allemaal anders zijn :D
Tot een metertje of drie uit de kant durfden we te gaan staan voor foto's (waar anderen gewoon weer lekker hun benen over de rand lieten bengelen, en hun kids ook...)
Het was behoorlijk druk, maar volgens de anderen veeeeel rustiger dan op de Preekstoel en Bob vond dit gaver omdat het beter weer was en je dus echt heel ver kon kijken.
Het was het dus zeker waard.
Straks gaan we nog een self drive safari doen hier een klein uurtje vandaan om te zien of we nog wat elanden kunnen spotten maar daar zijn we dan zo laat van terug dat komt morgen wel op de blog.
Of er moet er eentje zijn kop door ons auto-raampje steken dan zet ik het er gelijk op ;-)
dinsdag 21 juli 2015
Het taalkundige hoogtepunt van deze vakantie.....
...kwam, anders dan voorgaande jaren, niet van Ron maar van Max.
Na het ontbijt in de B&B gisteren werd hij staande gehouden door Sissel, de eigenaresse, die hem vroeg of hij nog naar school ging en toen Max daarop reageerde met dat hij nog een jaar naar school moest en dan nog door wilde leren vroeg ze belangstellend wat hij wilde gaan doen en hoe lang die opleiding nog zou duren.
Dus Max vertelde vol enthousiasme, wij konden in de aangrenzende ontbijtkamer het gesprek op de voet volgen, dat " he was going to study aeronautical engineering hand that that study would take four years" Waarop Sissel reageerde met een " oh my, another four years, and in Holland you already start school real early, right?"
Waarop Max met de briljante opmerking kwam "Oh no, not that early, this year, most of the days, i didn't start till half past nine...."
Het kwartje viel toen hij ons hoorde grinniken ;-)
Dinsdag 21 juli van Stavanger naar Rjukan
Vanmorgen voor de laatste keer in de ieniemienie badkamer en over dwars op het toilet (anders klem met de knietjes tegen de muur). Maar ook de laatste ochtend genieten van een heerlijk uitgebreid ontbijt!
Om even na half tien begonnen we aan de, minimaal vijf uur durende tocht naar het laatste adres in Rjukan.
Maar, eerst even naar huis gebeld want vandaag is Pa jarig!!!
De tocht ging voorspoedig, helaas weer erg regenachtig, en het landschap was wederom schitterend, wel anders dan tot nu toe dus dat was ook wel weer erg leuk.
Toen we om even vier uur Rjukan in reden werd het zowaar droog. Even wat boodschappen gedaan en toen naar Rjukan Hytteby. Het blijkt een heel kleinschalig bungalowparkje te zijn met huisje welke kopieën zijn van de oude werk-huisjes. Klein, maar ze zien er echt super leuk uit.
Na het eten nog een rondje gelopen en morgen gaan we nog een laatste berg op net treintje en funiculare, de Gaustatoppen.
maandag 20 juli 2015
maandag 20 juli de Preekstoel!!
Vandaag gingen Ron, Bobbie en Max de Preikestolen beklimmen en ik ging hem van onderaf bewonderen met eeen fjordcruise.
De weersvoorspellingen waren goed, maar helaas regende het toen de rest me dropte bij de haven van Stavanger, maar we hoopten maar gewoon allemaal dat het nog op zou klaren.
Ik zou de cruise nemen van tien uur en hij zou drie uur duren dus tegen de tijd dat ik eronder zou varen zou de rest nog met de wandeling naar boven moeten beginnen, bovendien wilde ik ook niet dat ze zo dicht bij de rand zouden gaan staan dat ik ze misschien zou kunnen zien ;-)
Nou, dat kon ik sowieso wel vergeten want zon en regen wisselden elkaar af en toen ik bij de Preekstoel aankwam hing er een grote mistwolk/regenwolk omheen dus ik was al lang blij dat ik hem enigszins kon ontwaren.
Ik ben toen maar gaan zitten duimen, en heb maar even gebukt (ja ja het brak open ;-) in de hoop dat de anderen het beter zouden treffen en niet voor niets die zware wandeling zouden hebben gedaan.
De terugtocht met de boot was met iets beter weer en tegen de tijd dat ik weer aankwam in Stavanger scheen het zonnetje, lekkere planning dus :(
Daar nog een beetje door de winkelstraatjes geslenterd en toen op mijn gemak terug naar de B&B.
Ondertussen wel steeds dmv smsjes op de hoogte gehouden van het wel en wee van de anderen wist ik dat die om even na half elf aan de klim waren begonnen, dit in een rij die in de Efteling niet zou hebben misstaan, en rond 1 uur hadden ze het plateau bereikt. Daar hebben ze een half uurtje doorgebracht en toen aan de terugtocht begonnen, en om hal vier waren ze weer beneden.
De foto's hieronder spreken verder voor zich, ben blij dat ik er niet aan begonnen ben en wat de rest ook zei, het is bizar om te zien hoe sommigen halsbrekende toeren uithalen voor een foto, met gevaar voor eigen leven.
Morgen op weg naar alweer het laatste overnachtingsadres, in Rjukan, waar we tot vrijdagmorgen blijven om nog het Hardangervidda en de Gaustatoppen te bekijken.
De weersvoorspellingen waren goed, maar helaas regende het toen de rest me dropte bij de haven van Stavanger, maar we hoopten maar gewoon allemaal dat het nog op zou klaren.
Ik zou de cruise nemen van tien uur en hij zou drie uur duren dus tegen de tijd dat ik eronder zou varen zou de rest nog met de wandeling naar boven moeten beginnen, bovendien wilde ik ook niet dat ze zo dicht bij de rand zouden gaan staan dat ik ze misschien zou kunnen zien ;-)
Nou, dat kon ik sowieso wel vergeten want zon en regen wisselden elkaar af en toen ik bij de Preekstoel aankwam hing er een grote mistwolk/regenwolk omheen dus ik was al lang blij dat ik hem enigszins kon ontwaren.
Ik ben toen maar gaan zitten duimen, en heb maar even gebukt (ja ja het brak open ;-) in de hoop dat de anderen het beter zouden treffen en niet voor niets die zware wandeling zouden hebben gedaan.
De terugtocht met de boot was met iets beter weer en tegen de tijd dat ik weer aankwam in Stavanger scheen het zonnetje, lekkere planning dus :(
Daar nog een beetje door de winkelstraatjes geslenterd en toen op mijn gemak terug naar de B&B.
Ondertussen wel steeds dmv smsjes op de hoogte gehouden van het wel en wee van de anderen wist ik dat die om even na half elf aan de klim waren begonnen, dit in een rij die in de Efteling niet zou hebben misstaan, en rond 1 uur hadden ze het plateau bereikt. Daar hebben ze een half uurtje doorgebracht en toen aan de terugtocht begonnen, en om hal vier waren ze weer beneden.
De foto's hieronder spreken verder voor zich, ben blij dat ik er niet aan begonnen ben en wat de rest ook zei, het is bizar om te zien hoe sommigen halsbrekende toeren uithalen voor een foto, met gevaar voor eigen leven.
Morgen op weg naar alweer het laatste overnachtingsadres, in Rjukan, waar we tot vrijdagmorgen blijven om nog het Hardangervidda en de Gaustatoppen te bekijken.
zondag 19 juli 2015
zondag 19 juli Stavanger
Vandaag hadden we niet echt heel veel in de planning. Anders dan in Nederland zijn hier op zondag de winkels gewoon gesloten, en gisteren hadden we Stavanger al een beetje bekeken.
Maar, op de kamer hingen foto's van een paar hele hoge rotsformaties/stenen, welke drie zwaarden die in de grond waren gestoken moesten voorstellen.
Navraag bij Sissel, de eigenaresse van de B&B die trouwens een heerlijk ontbijt had verzorgd, leerde ons dat het op maar tien minuten rijden vanaf hier was en het markeerde de plaats waar jaren geleden heftig was gevochten met de Vikingen. Jaarlijks, helaas niet net nu, is er ook een festival hier waar die gevechten worden nagespeeld, inclusief vikingschepen die aan komen varen.
Omdat het volgens de voorspellingen vanmorgen droog zou blijven zijn we na het ontbijt dan ook gelijk die kant op gegaan.
Het was inderdaad wel heel erg gaaf om te zien, die metershoge stenen zwaarden.
Daarna nog een stukje doorgereden want er zouden nog meer toeristische hoogtepunten moeten zijn, maar die zijn ons enigszins ontgaan ;-) alleen een oude begraafplaats konden we vinden, maar met maar twee stenen kruizen was dat nauwelijks een hoogtepunt te noemen ;-)
Toen naar Stavanger terug, even voor mij gekeken hoe laat morgen de fjordcruise start en even wat gegeten en proviand voor de wandelaars voor morgen ingeslagen ;-) en toen begon het, geheel volgens de voorspelling, te regenen en zijn we dus lekker terug gegaan naar de B&B waar de kids nu zitten de DS-en, Ron een middagtukkie doet, de eerste van deze vakantie, en ik de blog even bijwerk ;-)
Morgen dus voor de anderen de Preikestolen van bovenaf, en voor mij van onderaf ;)
Straks naar Skagen, volgens wederom Sissel, het beste visrestaurant van Stavanger, om eindelijk zalm te eten, wat we, op de gerookte zalm bij het ontbijt na, nog helemaal niet op hebben hier (ok, Bob wel)
En dan vroeg naar bed ;-), ontbijt is om 8 uur zodat ze op tijd aan de klim kunnen gaan beginnen.
En Moekie, wees gerust, de tocht naar boven is volgens Sissel zwaar maar niet gevaarlijk en het plateau is een vierkante kilometer geloof ik, dus ze hoeven niet in de buurt van de rand te komen ;-)
Maar, op de kamer hingen foto's van een paar hele hoge rotsformaties/stenen, welke drie zwaarden die in de grond waren gestoken moesten voorstellen.
Navraag bij Sissel, de eigenaresse van de B&B die trouwens een heerlijk ontbijt had verzorgd, leerde ons dat het op maar tien minuten rijden vanaf hier was en het markeerde de plaats waar jaren geleden heftig was gevochten met de Vikingen. Jaarlijks, helaas niet net nu, is er ook een festival hier waar die gevechten worden nagespeeld, inclusief vikingschepen die aan komen varen.
Omdat het volgens de voorspellingen vanmorgen droog zou blijven zijn we na het ontbijt dan ook gelijk die kant op gegaan.
Het was inderdaad wel heel erg gaaf om te zien, die metershoge stenen zwaarden.
Daarna nog een stukje doorgereden want er zouden nog meer toeristische hoogtepunten moeten zijn, maar die zijn ons enigszins ontgaan ;-) alleen een oude begraafplaats konden we vinden, maar met maar twee stenen kruizen was dat nauwelijks een hoogtepunt te noemen ;-)
Toen naar Stavanger terug, even voor mij gekeken hoe laat morgen de fjordcruise start en even wat gegeten en proviand voor de wandelaars voor morgen ingeslagen ;-) en toen begon het, geheel volgens de voorspelling, te regenen en zijn we dus lekker terug gegaan naar de B&B waar de kids nu zitten de DS-en, Ron een middagtukkie doet, de eerste van deze vakantie, en ik de blog even bijwerk ;-)
Morgen dus voor de anderen de Preikestolen van bovenaf, en voor mij van onderaf ;)
Straks naar Skagen, volgens wederom Sissel, het beste visrestaurant van Stavanger, om eindelijk zalm te eten, wat we, op de gerookte zalm bij het ontbijt na, nog helemaal niet op hebben hier (ok, Bob wel)
En dan vroeg naar bed ;-), ontbijt is om 8 uur zodat ze op tijd aan de klim kunnen gaan beginnen.
En Moekie, wees gerust, de tocht naar boven is volgens Sissel zwaar maar niet gevaarlijk en het plateau is een vierkante kilometer geloof ik, dus ze hoeven niet in de buurt van de rand te komen ;-)
zaterdag 18 juli 2015
zaterdag 18 juli Rainy day in Norway...op weg naar Stavanger
Omdat we gisterenavond behoorlijk gaar waren besloten geen wekker te zetten. Niet dat het heel veel verschil maakte, maar toch "uitgeslapen" tot half negen.
Het regende!! Dat was balen, maar de verhuurder had het gisterenavond al voorspeld.
Gelukkig was het heel even droog dus Ron snel de auto ingeladen, hij was er net mee klaar toen het weer begon te hozen. Yikes, dat is niet fijn aan de dag beginnen.
De rit naar Stavanger zou ongeveer 3 uur duren en we konden pas na vier uur inchecken in de B&B maar het leek er niet op dat het droog zou worden nog die dag dus terwijl we, jawel, weer op een ferry stonden, een behoorlijke lange overtocht zelfs, even gekeken wat er overdekt te doen was in de buurt, oftewel, of er een shopping mall was.
Gelukkig was die er, op een kleine vijtien minuten rijden maar vanaf de B&B dus die maar ingevoerd in de tom tom.
Het was druk in de shopping mall, slecht weer en natuurlijk zaterdag, dan wil het wel.
Ron, die weinig moet hebben van shoppingmalls was snel weer happy toen bleek dat hier ook een wijnzaak zat, hij moest alleen wel rennen en snel beslissen want ze gingen al om drie uur dicht en hij stapte om 2 voor drie binnen ;-)
Bob nog de H&M in, die heb je immers in nederland niet ;-) en nog wat andere winkels en toen hadden we het daar wel gezien.
Oh, en er zat een Ben & Jerry's zaak, dat was helemaal toppie ;-)
Dus naa de Chunky Monkey en Cookie Dough terug naar de auto en de tom tom bracht ons deze keer wel gelijk op plaats van bestemming.
Een waanzinnig leuk pand, op tien minuutjes wandelen van het oude centrum en haventje van Stavanger.
Hier blijven we drie nachten, in twee kamers, en omdat 1 ervan op de zolder is hebben we er ook een mini huiskamertje, mini keukentje en mini badkamer bij ;-)
Nadat Ron en Max de koffers de mega steile trappen op hebben gezeuld en ze weer van de zuurstof af zijn is het zowaar droog geworden en besluiten we richting het haventje te lopen om daar wat te gaan eten.
Het wordt deze keer de mexicaan, lekker gegeten, over de rekening denken we maar gewoon niet meer na hier, en we redden het zelfs ook nog droog weer terug naar de B&B.
Morgen hier wat foto's maken en hopelijk Stavanger wat verder ontdekken.
Omdat het morgen ook erg wisselvallig schijnt te worden hebben Ron, Max en Bob besloten de Preikestolen pas op maandag te gaan bedwingen, ik waag me er niet aan maar ga hem dan lekker van onderaf met een fjordcruise bekijken.
Morgen ook wat foto's maken van de B&B maar heb alvast 1 foto gemaakt maar Ma, Pa en Jo.....deze lag op onze bedden te wachten...ik moest gelijk aan vroeger denken, dit is wel een uitvoering waar geen heet water op moet worden gegoten maar misschien ligt hij wel net zo zwaar op de maag ;-)
Het regende!! Dat was balen, maar de verhuurder had het gisterenavond al voorspeld.
Gelukkig was het heel even droog dus Ron snel de auto ingeladen, hij was er net mee klaar toen het weer begon te hozen. Yikes, dat is niet fijn aan de dag beginnen.
De rit naar Stavanger zou ongeveer 3 uur duren en we konden pas na vier uur inchecken in de B&B maar het leek er niet op dat het droog zou worden nog die dag dus terwijl we, jawel, weer op een ferry stonden, een behoorlijke lange overtocht zelfs, even gekeken wat er overdekt te doen was in de buurt, oftewel, of er een shopping mall was.
Gelukkig was die er, op een kleine vijtien minuten rijden maar vanaf de B&B dus die maar ingevoerd in de tom tom.
Het was druk in de shopping mall, slecht weer en natuurlijk zaterdag, dan wil het wel.
Ron, die weinig moet hebben van shoppingmalls was snel weer happy toen bleek dat hier ook een wijnzaak zat, hij moest alleen wel rennen en snel beslissen want ze gingen al om drie uur dicht en hij stapte om 2 voor drie binnen ;-)
Bob nog de H&M in, die heb je immers in nederland niet ;-) en nog wat andere winkels en toen hadden we het daar wel gezien.
Oh, en er zat een Ben & Jerry's zaak, dat was helemaal toppie ;-)
Dus naa de Chunky Monkey en Cookie Dough terug naar de auto en de tom tom bracht ons deze keer wel gelijk op plaats van bestemming.
Een waanzinnig leuk pand, op tien minuutjes wandelen van het oude centrum en haventje van Stavanger.
Hier blijven we drie nachten, in twee kamers, en omdat 1 ervan op de zolder is hebben we er ook een mini huiskamertje, mini keukentje en mini badkamer bij ;-)
Nadat Ron en Max de koffers de mega steile trappen op hebben gezeuld en ze weer van de zuurstof af zijn is het zowaar droog geworden en besluiten we richting het haventje te lopen om daar wat te gaan eten.
Het wordt deze keer de mexicaan, lekker gegeten, over de rekening denken we maar gewoon niet meer na hier, en we redden het zelfs ook nog droog weer terug naar de B&B.
Morgen hier wat foto's maken en hopelijk Stavanger wat verder ontdekken.
Omdat het morgen ook erg wisselvallig schijnt te worden hebben Ron, Max en Bob besloten de Preikestolen pas op maandag te gaan bedwingen, ik waag me er niet aan maar ga hem dan lekker van onderaf met een fjordcruise bekijken.
Morgen ook wat foto's maken van de B&B maar heb alvast 1 foto gemaakt maar Ma, Pa en Jo.....deze lag op onze bedden te wachten...ik moest gelijk aan vroeger denken, dit is wel een uitvoering waar geen heet water op moet worden gegoten maar misschien ligt hij wel net zo zwaar op de maag ;-)
vrijdag 17 juli Van Bergen naar Ropied/Sand...een langggggggggge dag
Inmiddels gisteren vertrokken we vanuit Bergen naar een tussenstop overnachting omdat we niet in ene keer door wilden naar Stavanger. Dat gaf ons namelijk de kans de mooie route, maar dus wel een omweg, langs de Hardangerfjord te nmen.
Dus had ik in mijn onschuld een huisje geboekt in Sand. Op de bevestiging stond Ropeid, maar, na wat googlen bleek dat als het ware bij elkaar te horen.
Dat het niet zo simpel was bleek pas aan het einde van een al heel lange dag/rit.
Om te beginnen weer heerlijk genoten van het zeer uitgebreide ontbijt in het Scandic en toen ging Ron met Bob de auto halen terwijl Max en ik bij de koffers in de lobby bleven.
Het viel nog niet mee om een plekje te vinden om de auto even neer te zetten om hem in te laden dus dat was weinig relaxed. Vervolgens bleek de weg die we wilde nemen afgesloten te zijn en dat had tot gevolg dat we letterlijk een paar rondjes om de kerk hebben gemakt om vervolgens via een parkeerterrein ergens tussendoor te rijden om weer bij een weg uit te komen die ons uiteindelijk uit het centrum van Bergen liet komen.
Het weer was trouwens prachtig, zonnig en redelijk warm. Dus toen we eenmaal op onze inmiddels favoriete wegnummer 13 reden was het genieten van het uitzicht. Hoewel er ook echt constant ontzettend goed moest worden opgelet door Ronnie want de wegen zijn net breed genoeg om auto's elkaar te kunnen laten passeren en om de 1 of andere reden bevinden wij ons ook steeds aan de kant van de afgrond.
Onderweg kwamen een waterval tegen, op zich niets bijzonders hier want het water stroomt hier overal in grote hoeveelheden van de berg af, maar dit was er eentje waar je achterlangs kon lopen. Dus daar zijn we toch wel even voor gestopt.
Daarna verder, de mooie route vervolgd, en ook weer een behoorlijk stuk met de ferry. Dat was voor Ron wel prettig, kon hij van het uitzicht genieten zonder verder op te moeten letten.
Zoals gezegd was het een behoorlijk lange rit, sowieso al, maar helaas ging het op het einde ook nog een compleet mis met het vinden van het huisje.
Inmiddels was het weer omgeslagen, was het al half zeven, en bleek Sand aan de ene kant van het water te liggen en Ropeid aan de andere kant en kon zowel de tom tom als google maps het adres niet eens vinden. Via de site van Booking.com waar ik het had geboekt de routebeschrijving opgehaald en die gaf een nog andere plaats aan maar dat plaatjes bleek tegen Ropeid aan te liggen. Dus wij weer op een ferry, en naar het adres dat booking.com aangaf. Dat was wel weer een goed half uur verder rijden en dat in de zeikregen.
Maar goed, we aren al lang blij een route te hebben die we konden volgen, alleen ...toen we daar na ruim een half uur aankwamen was er niets te vinden wat ook maar in de verste verte op een vakantie huisje leek.
Ron geprobeerd bij een van de weinige aanwezige huisjes het na te vragen maar daar deed niemand open.
Wat nu? Dan maar bellen....kreeg de verhuurder gelukkig gelijk aan de lijn en de beste man vertelde me dat we dus voor jan met de korte achternaam dat hele eind hadden gereden want het huisje lag vlakbij waar we van de ferry waren gekomen, dus we konden dezelfde bochtige smalle weg weer terugrijden om vervolgens om half negen aan te komen bij het huisje.
Het was wel een leuk huisje, maar gelukkig hadden we alles bij ons voor tostis want er was verder echt totaal niets in de buurt.
Het was jammer van het laatste stuk wat tegenzat, maar verder was het wederom een prima dag met ontzettend veel moois weer en mooi weer.
Morgen, inmiddels vandaag, door naar Stavanger.
Het gaat nu ook ineens hard, we zijn al over de helft, maar we hebben allemaal het gevoel al veel langer hier te zijn dan een week.
Dus had ik in mijn onschuld een huisje geboekt in Sand. Op de bevestiging stond Ropeid, maar, na wat googlen bleek dat als het ware bij elkaar te horen.
Dat het niet zo simpel was bleek pas aan het einde van een al heel lange dag/rit.
Om te beginnen weer heerlijk genoten van het zeer uitgebreide ontbijt in het Scandic en toen ging Ron met Bob de auto halen terwijl Max en ik bij de koffers in de lobby bleven.
Het viel nog niet mee om een plekje te vinden om de auto even neer te zetten om hem in te laden dus dat was weinig relaxed. Vervolgens bleek de weg die we wilde nemen afgesloten te zijn en dat had tot gevolg dat we letterlijk een paar rondjes om de kerk hebben gemakt om vervolgens via een parkeerterrein ergens tussendoor te rijden om weer bij een weg uit te komen die ons uiteindelijk uit het centrum van Bergen liet komen.
Het weer was trouwens prachtig, zonnig en redelijk warm. Dus toen we eenmaal op onze inmiddels favoriete wegnummer 13 reden was het genieten van het uitzicht. Hoewel er ook echt constant ontzettend goed moest worden opgelet door Ronnie want de wegen zijn net breed genoeg om auto's elkaar te kunnen laten passeren en om de 1 of andere reden bevinden wij ons ook steeds aan de kant van de afgrond.
Onderweg kwamen een waterval tegen, op zich niets bijzonders hier want het water stroomt hier overal in grote hoeveelheden van de berg af, maar dit was er eentje waar je achterlangs kon lopen. Dus daar zijn we toch wel even voor gestopt.
Daarna verder, de mooie route vervolgd, en ook weer een behoorlijk stuk met de ferry. Dat was voor Ron wel prettig, kon hij van het uitzicht genieten zonder verder op te moeten letten.
Zoals gezegd was het een behoorlijk lange rit, sowieso al, maar helaas ging het op het einde ook nog een compleet mis met het vinden van het huisje.
Inmiddels was het weer omgeslagen, was het al half zeven, en bleek Sand aan de ene kant van het water te liggen en Ropeid aan de andere kant en kon zowel de tom tom als google maps het adres niet eens vinden. Via de site van Booking.com waar ik het had geboekt de routebeschrijving opgehaald en die gaf een nog andere plaats aan maar dat plaatjes bleek tegen Ropeid aan te liggen. Dus wij weer op een ferry, en naar het adres dat booking.com aangaf. Dat was wel weer een goed half uur verder rijden en dat in de zeikregen.
Maar goed, we aren al lang blij een route te hebben die we konden volgen, alleen ...toen we daar na ruim een half uur aankwamen was er niets te vinden wat ook maar in de verste verte op een vakantie huisje leek.
Ron geprobeerd bij een van de weinige aanwezige huisjes het na te vragen maar daar deed niemand open.
Wat nu? Dan maar bellen....kreeg de verhuurder gelukkig gelijk aan de lijn en de beste man vertelde me dat we dus voor jan met de korte achternaam dat hele eind hadden gereden want het huisje lag vlakbij waar we van de ferry waren gekomen, dus we konden dezelfde bochtige smalle weg weer terugrijden om vervolgens om half negen aan te komen bij het huisje.
Het was wel een leuk huisje, maar gelukkig hadden we alles bij ons voor tostis want er was verder echt totaal niets in de buurt.
Het was jammer van het laatste stuk wat tegenzat, maar verder was het wederom een prima dag met ontzettend veel moois weer en mooi weer.
Morgen, inmiddels vandaag, door naar Stavanger.
Het gaat nu ook ineens hard, we zijn al over de helft, maar we hebben allemaal het gevoel al veel langer hier te zijn dan een week.
Abonneren op:
Posts (Atom)